|
||||||||||||
 p koninginnedag (welgefeliciteerd Bea)
werden we om 5.55 a.m. (ja, je leest het goed) opgehaald van onze
camping. We verzamelden bij de winkel in het centrum van Cairns en
vandaag werden we naar de haven gebracht. Er waren ongeveer 34
snorkelaars, open water divers, advanced divers, certified divers. Het
merendeel was overigens Open Water. De crew bestond uit Dave, de
schipper, John, de kok, Christian, instructeur en verantwoordelijk voor
de hele gang van zaken, en Pete, Shelley, Jamie en Adrian, allevier
instructeurs. Jamie Rookwood was onze instructeur. De boot was een
motorjacht helemaal ingericht op duikreisjes. Er was een dek waar alle
duikspullen stonden, een zonnedek, een ruimte met keuken en tafels,
w.c.'s c.q. douches, een stuurhut en alle overige ruimte werd gebruikt
voor twee persoons slaapkamers, of moet ik kooien zeggen. Grofweg was
het ritme op de boot als volgt:
eten-duiken-eten-duiken-eten-duiken-eten-duiken-eten-slapen-eten-duiken
etc. etc. Van Cairns gingen we eerst naar Milln's Reef. De boot ging
behoorlijk hard en zeeziekte bleef niet uit. Voor we te water gingen
moesten we eerst nog een papierwinkel doorwerken. Maar toen was het
zover. De wet-suits (5 mm, korte mouw, lange pijpen) gingen aan, de
loodgordels werden omgegespt (Chris: 7,5 kg, Marielle: 9 kg)en we
stonden op het punt om onze eerste buitenduik te gaan maken. (Ik heb nu
even niet de exacte locatie en de diepte bij me, maar dat zal ik laten
nog invoegen.) Het was toch al weer even geleden voor ons, dus het
voelde onwenning. De procedure van het te water gaan was als volgt:
achter de boot hing een platform met een trapje. Op het platform kon je
je snorkel spoelen en je vinnen aandoen. Een bemanningslid controleerde
of je luchtkraan openstond en de druk van je fles. Op het moment dat je
met een grote sprong voorwaarts het water inging, werd je naam en de
tijd genoteerd. Eenmaal in het water gaf je het okay-teken aan een
bemanningslid dat boven op de boot stond. Voor mij was die eerste duike
misschien wel de mooiste. Je weet nauwelijks wat je te wachten staat en
opeens ben je 8 meter diep en zie je koraal en allerlei gekleurde
vissen. Het is moeilijk om te omschrijven hoe dat voelt. Tijdens de
eerste 4 duiken moesten we nog allerlei oefeningen doen om ons brevet
te halen. Er werd dan een plekje opgezocht waar je op je knieen kon
zitten en een voor een moesten we dan een oefening doen. Alles was
precies zo als we in Nederland geleerd hadden op twee dingen na. Voor
de insiders: het buddybreathen deden ze met een Roman Handshake en de
octopus bevestigden ze niet aan de voorkant van je vest, maar met een
rubberband aan je fles. Nadat we bewezen hadden verantwooord te kunnen
duiken, mochten we ons na 4 buitenduiken: Certified Open Water Divers
noemen! Yes, daar gingen we voor. Cool! De vijfde duik was een vrije
duik. Toch ook weer een beetje eng om nu zonder instructeur het water
in te gaan. Dit was ook weer een heel nieuwe en fantastische ervaring.
Nu kon je samen de tijd nemen om te kijken naar dingen die je leuk
vond. Je had alle tijd voor jezelf en hoefde geen oefeningen meer te
doen. We hebben een tijdje voor een koraal gehangen om eens te kijken
wat daar allemaal gebeurd. Ik weet niet meer precies wat we wanneer
gezien hebben. Wat hebben we allemaal gezien: een heleboel koraal, in
allerlei kleuren en allerlei vormen. Bollen, tafels, waaiers, plateaus.
Ik weet het niet zeker maar er was ook koraal met witte of felblauwe
toppen, ik dacht dat dat vuurkoraal was. Honderden, misschien wel
duizenden vissen: van een centimeter, tot wel een meter groot. Sommigen
hebben een echte schutkleur, die zie je niet als je niet heel goed
oplet. Ik ben er vast een aantal voorbij gezwommen. Anderen zijn
oranje, geel, blauw, paars, alle kleuren van de regenboog. We hebben
een rog gezien (sting-ray).Tijdens onze vrije duiken hebben Chris en ik
een schilpad gezien: die ging gewoon door met eten en stoorde zich
absoluut niet aan ons en terwijl we de schilpad aan het observeren
waren, zwom er een haai (white tip reef shark!) voorbij. We hebben
clown fish gezien, anemoonvisjes, visjes met een lange trompet snuit,
flutes, butterfly fish, surgeon fish etc. Sommige vissen waren heel
schuw, maar anderen juist nieuwsgierig: met name bij de oefeningen
kwamen ze tussen ons in zwemmen om te kijken wat we nu eigenlijk aan
het doen waren. Leuk zijn ook de naaktslakken: ze zijn heel klein en
prachtig van kleur. We konden de verleiding niet weerstaan om door te
gaan met het halen van ons adventure brevet. Onze laatste drie duiken
zouden adventure duiken worden. De eerste hiervan was een nachtduik.
Heel apart zo in het donker in het water. Brian, een grote schildpad,
een oude bekende van Jamie, lag helaas niet te slapen in zijn grot. Wel
hebben we bio-luminiscentie gezien: algen die gaan fluoresceren als ze
geirriteerd worden. Onze tweede adventure duik was een diepe duik.
Hierbij had M. de beperking tot 20 meter, Chris is 26 meter diep
gegaan. Bizar om te zien, hoe een tomaat niet meer rood lijkt op die
diepte (kleur verdwijnt naarmate je dieper gaat) en hoe een leeg flesje
helemaal dichtgedrukt wordt. Helaas geen sappige verhalen over
stikstofnarcose. Tenslotte de derde duik: Chris deed
onderwaterfotografie en M. onderwater naturalist. Resultaat mogen
jullie bekijken, als we weer thuis zijn! | ||||||||||||
 | ||||||||||||
| ||||||||||||
