| |
Reisavontuur: Milford Track
| Avonturier(s): | Marco |
| Continent: | Oceanie |
| Land: | Nieuw-Zeeland |
| Aanvang: | 13 November 2003 |
| Einde: | 18 November 2003 |
 o het zit erop de Milford track een van
mijn hoogte punten van de reis.
The Milford track helemaal onderin op
het zuider eiland voor de echte fans www.doc.govt.nz en dan zoeken
onder Great walks.
4 dagen lopen door niemandsland geen douche, je
eigen eten meenemen, de al eerder besproken 4 jaargetijden in een dag
en hele mooie uitzichten.
Geluk is ook een woord wat zo af en toe in je
woordenboek moet voorkomen en dat kunnen we wat betreft de afgelopen 4
dagen zeker vertellen.
Fjordland zoals het gebied heet is de afgelopen
tijd getijsterd met een aantal aardbevingen en met slecht weer wat ze
normaal hier in septeber hebben.
Volgens de ingewijden hier lopen ze
kwa weer op het moment ongeveer 1.5 maand achter, en zijn zelfs een
aantal tracks die normaal allang open zijn nog steeds dicht.
Dag 1:
rond 10 uur vertrek vanaf het D.O.C. center(even uitleggen D.O.C. staat
voor department of conservation ofwel staatbosbeheer of iets in die
richting)met de bus richting Te Anau downs waar je op de boot stapt
richting het begin van de track.
Na een tocht van een uur over lake Te
Anau word je gedropt op het begin punt van de Milford track en word je
succes gewenst voor de eerste 5 kilometer richting de hut waar je de
eerste dag verblijft.
Gelukkig was dag 1 voor ons mooi weer dus na 45
minuten door kachelen had ik hut 1 bereikt en kon ik de rest van de dag
genieten van mooi weer.
S`avond om half 8 heb je de zogenaamde hut talk
of te wel de weersvoorspellingen voor de volgende dag en wat je zoal
kan verwachten op de track.
weersverwachting voor dag 2, 24 uur regen,
vanaf 00.00 uur een beetje en vanaf een uur of 12 in de middag to 00.00
uur een centimeter of 10 extra mooie vooruitzichten dus.
Daarbij kwam
nog eens het verhaal dat ivm het weer er een verhoogt lawine gevaar was
en dat daardoor een stuk van de route van dag 2 niet toegankelijk was
en we per helicopter een stuk van de route moesten afleggen.
Dus op dag
2 moesten we extra vroeg beginnen en de regen en na een dikke 3 uur
lopen werd de hele groep verzameld op een open veld in de stomende
regen om vanaf daar gevlogen te worden naar onze volgende hut.
Nu was
de regen die dag niet eens het ergste wat je kon overkomen maar
ongeveer een uur stil staan in de stomende regen zonder een dak boven
je hoofd maakt je toch minder blij.
Na overgevlogen te zijn en zeiknat
aangekomen te zijn in onze 2e hut moesten we ook nog eens een uur
wachten op onze rugzakken die met een cargonet werden overgebracht
nadat de laatse mensen waren overgevlogen.
Na het ophalen van onze
doorweekte rugzakken onszelf omgekleed(ja alles in mijn rugzak was
droog had alles in extra plastic gepakt) en al onze spullen te drogen
gehangen rond de openhaard in hoop dat alles de volgende dag droog zou
zijn.
De hut talk van s`avonds bracht al weer verlichting in alles de
volgende 2 dagen werd er mooi weer verwacht alleen s`nacht zou er nog
wat sneeuw vallen.
Na een goeie nacht slapen dag 3 begonnen met wat zon
en wat bewolking, dag 3 is volgens een ieder de zwaarste dag want dan
ga je over een berg heen.
Vanaf het begin van de klim begon het te
sneeuwen, het weer wat ze eigenlijk voor s`nachts hadden voorspelt, dus
in de heerlijke kou omhoog mogen lopen.
Boven aangekomen zou je hele
mooie vergezichten hebben maar je raadt het al we stonden daar met ons
hoofd met recht in de wolken. Na een korte pauze aan de afdaling
begonnen die ivm het weer van de afgelopen tijd niet over de gewone
track gaat maar over de emergency track die ze gebruiken bij een hoog
lawine gevaar wat op moment daar geld.
De emergency track is niet zoals
de rest van de track netjes bijgehouden en redelijk om over te lopen,
nee je moet glijdend, lopend door modder, door stromende beekjes en
over rotsen jezelf een weg naar beneden zien te maken en dan ook nog de
track blijven volgen dmv pijlen.
Maar ondanks dat en mede doordat later
op de dag de zon ook nog eens ging schijnen was het toch een mooie dag
waarbij zeker nadat het stopte met sneeuwen nog een erg mooie middag
was.
Dag 4 bestaat voornamelijk uit het optijd terug zijn bij de boot
die je vanaf de track terug brengt naar de bewoonde wereld, 18 km wat
ze hier noemen naar beneden lopen, als moet ik zeggen dat we nog steeds
aardig wat moesten klimmen.
Wederom geluk weer een mooie dag een lekker
zonnetje de hele dag en heerlijke temperaturen om in te lopen.
Na een
heerlijk boottochtje naar Milford de terugreis naar Te Anau waar de
welverdiende douche na 4 dagen wachten een heerlijkheid was.
vanavond
nog wat wezen eten met een aantal mensen waarmee we de track gedaan
hebben en morgen naar Queenstown waar ik de Ierse meiden weer ontmoet
om daarmee weer verder te gaan.
Zeker een hoogte punt en een aanrader
al moet je deze track ivm zijn populariteit wel een aantal maanden van
te voren boeken.
| |
