Reisavontuur: Naar de doktor en kassen voor tomaten


Fotos bij dit avontuur 
Avonturier(s):Hanke
Continent:Noord-Amerika
Land:Guatemala
Aanvang:30 December 2005
Einde:30 December 2005


ittig dagje.. zou eigenlijk met Martin geiten gaan kopen, maar aangezien ze geen geitenmelk drinken en geiten alles opeten en ze niks hebben om hun te geven, zagen ze ervan af.. Ben met Marcos, Juanita en Juan Carlos naar een doktor gegaan, een man die Carla kende en die na wat gepraat wel naar deze maya kinderen wilde kijken. Alle kinderen leden aan ondervoeding en een lag immunsysteem en parasieten en amoebes. Ongelooflijk. Heeft te maken met onzuiver drinkwater en vieze handen. Deze parasieten halen alle vitamines uit je lichaam wat ervoor zorgt dat je hersenen te weinig krijgen en je dus langzamer denkt. Ook veel problemen met nieren, als gevolg van te weinig water drinken (anders moeten de kinderen elke keer naar de wc en moeten ze weer verschoond worden).

Juanita, het meisje dat haar hoofd niet rechtop kan houden en die nu van ons een buggy heeft, kreeg na 8 maanden na geboorte een vaccin DTP ingespoten, zoals alle kinderen. Maar doordat haar immunsysteem in die tijd zo laag was, is ze daarvan ziek geworden en is het vaccin rechtstreeks naar de hersenen gegaan. Zodoende is haar hersenmembraan aangetast en heeft dus hersenletsel. Kan nauwelijks praten en niet lopen dus.

Marcos, de mongloide jongen, heeft meerdere syndromen. Onstaan vanwege bacterien wardoor hij allergieen heeft ontwikkeld voor zonlicht, stof en meer. Zijn hormonen zijn niet goed en hij wordt waarschijnlijk niet ouder dan 11 jaar. Juan Carlos was redelijk gezond, al heeft hij een parasiet die zijn hersenen langzamer laat lopen. Hij heeft hier nu antibiotica voor gekregen. Hij krijgt een dootverwijzing naar andere doktor voor operatie en protheses, zodat hij misschien kan lopen (heeft geen onderarmen en benen). Hij is intelligent, 13 jaar en dat zou prachtig voor hem zijn. Het is echter wachten op bepaalde doktors, specialisten uit het buitenland die gratis operaties uitvoeren.

Daarna heb ik ze uitgenodigd voor een lunch in een pizzahuis, 20 personen. Ze keken hun ogen uit! Voor velen van hen was het de eerste keer in een stad, in Antigua!

Iedereen was in een soort van pickup truck naar Antigua gekomen, moeders en vaders mee, een hele happening. Ik ben met hun mee teruggegaan in de pickup, om doorzichtig plastic te kopen. Aangezien deze mayas toch echt boeren zijn in hart en nieren, willen ze heel graag kassen voor tomaten bouwen. Het hout hebben ze, maar het plastic niet. Voor 150 euro hebben ze een kas! dus gekocht en ze zijn er erg blij mee.

Met het plastic om de huizen te dichten tegen de wind zijn ze al begonnen. Het zijn behoorlijk harde werkers!

Tot zover even, ik wens iedereen alvast een schitterend oud en nieuw vol met vooral heel veel hoop en liefde!

Ik ga het vieren met Carla en jose en de mayas! Con amor, Hanke
 
  "Why is it that rain drops but snow falls?" Terug