Reisavontuur: La Chaine de Belledonne
 onjour!Weer eens een verhaaltje met wat foto's op mijn ouderwetse reisavonturen site ;-) Ik had wat dagen vrij voor een kort maar krachtig tripje naar "La Chaine de Belledonne", een bergketen net onder Grenoble. Reeds een paar keer gezien maar nog nooit van dichtbij. Rugzak gevuld met tent en proviand, sneeuwschoenen en prikstokken mee en ik was er klaar voor. Gelukkig had mijn Alto er ook zin in! Ik vertrok pas 's avonds om 20.00 uur en was laat (02:30) op een camping langs de snelweg bij Humes (A31, afslag 7 naar Langres sud). Voor de prijs van een paar kilometer peage kun je daar prima bijtanken. De volgende dag richting de Belledonne!
Ik had een route uitgestippeld met 3 nachten in het gebied kamperen. Ik kwam de eerste avond 1 andere wandelaar tegen voordat ik mijn tent bij een meertje kon opzetten (de volgende 2 dagen in het gebied zou ik verder 2 wandelaars, 2 snowboarders en 2 skiers tegenkomen. Een van die skiers was op een onmogelijk steile helling aan het stoeien. Geef mij maar gewoon wandelen) Na lang in weer een spannend boek van Grisham te hebben gelezen ging ik uiteindelijk slapen, ik zou de volgende dag naar "La Pra" gaan. Er is niets mooiers dan ontwaken in een ontluikende natuur waar de zon net opkomt en de fluitende vogeltjes en het gekabbel van een bergstroompje je verwelkomen! De weersvoorspelling voor deze dag was slecht maar hij begon in elk geval goed. Zeker als je ook nog alpenmarmotjes tegenkomt. Maar ik was wel telkens de route kwijt en raakte mede hierdoor ook wel wat vermoeid. De geplannede route werd door mijn gehannes ook wat minder haalbaar, het weer hielp ook niet en bovendien moest ik ook een passage oversteken die me niet aan stond (ik durf met de jaren steeds minder.. :). Ik besloot het tripje met 1 nacht te verkorten en terug te gaan en te overnachten in een onbemand hutje aan "Lac Robert", ook leuk. Maar toen was het weer al omgeslagen en het was nu zo mistig dat ik in een wit niemandsland liep, met net genoeg zicht om mijn eigen sporen van de heenweg te zien, gelukkig! Eenmaal in het hutje was er geen kachel dus dat werd vroeg in de warme slaapzak kruipen en weer lekker lezen. De volgende dag zou ik alweer de luxe van een douche op de camping kunnen ervaren. De weg terug naar de auto was er toch nog 1 met hindernissen: telkens was ik weer de weg kwijt terwijl ik toch nog veel steun had aan mijn oude sporen...Het is net of het in mijn eentje me minder uitmaakt of ik de route precies volg of niet :) Maar uiteindelijk liep ik met weer mooi weer de bergen uit. Zoals altijd was het weer enorm genieten geweest!
Op de camping ben ik direct naast het toiletblok en 2 Nederlanders gaan staan. Dit omdat ik flink last had van blaren op mijn hielen van het lopen met mijn sneeuwschoenen en omdat ik na 2 dagen alleen het wel fijn vond om ff met iemand te kletsen. Ik had nog lekker bijna de hele Maandag ('s avonds zou ik pas terug rijden naar huis) en besloot het toeristentreintje naar La Mure te nemen, hier had ik al vaak over gehoord. Aangekomen bij het stationnetje bleek dit treintje al een paar jaar niet meer te rijden... (en ik had het de Nederlanders op de camping nog wel aangeraden...). Het was mooi weer en ik besloot wat sightseeing in Grenoble en Chambery te doen. Die steden liggen erg mooi maar zijn zeker zelf ook leuk om even te bezoeken. Rond 16.00 had ik het echter wel gezien en ging ik richting huis rijden. Het was rustig op de weg en ik besloot maar door te rijden zodat ik om 2:30 thuis was. Einde van een kort maar krachtig tripje naar de bergen!
| |||||||||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
;){kind=link}
;){kind=link}
;){kind=link}