Reisavontuur: Een week op Stewart Island
 onderdag 30 oktoberNa lekker ontbeten te hebben bij de ouders van Cheryl en toen inkopen gedaan in Invergargill voor een week Stewart Island met Hanke. Cheryls moeder had een lekkere lunch gemaakt en bracht ons toen met Cheryl naar Bluff om daar de boot naar Stewart Island te nemen. Een tocht van een uur maar genoeg om een beetje misselijk van te worden. Dat terwijl de normaal wilde 'Foveaux Strait' (kanaal tussen het Zuider-eiland en Stewart Island nu zogenaamd wel 'rustig' was. Aangekomen in Halfmoon Bay een beetje rondgekeken in de Visitors Information Centre. Ingecheckt in 'Innes Backpackers'. Met Hanke bij sunset naar Observation Rock gelopen om naar een prachtige sunset te kijken. Toen die echter op z'n mooist was liepen we al terug en was ik te laat terug om het vast te leggen op film. Zoals met zoveel eerdere mooie 'foto-opportunities' leer je te zeggen: 'I'll remember'. Toen met Hanke naar de enige pub op St. Island gegaan en wat gepooled en gedronken. Flink wat 'ruige' lui in de pub compleet met witte gumboots (laarzen). Vrijdag 31 oktober Deze dag heben we wat voorbereidingen voor onze 5-daagse kayaktocht getroffen. Om 16.00 vertrokken we dan van de steiger. De wind was heel gelukkig voor ons vanuit het oosten, dat komt daar zelden voor. Hierdoor waren we in staat om gelijk door te peddelen naar de eerste hut: Fred's Camp. In ongeveer 2,5 uur hadden we zo'n 10 kilometer afgelegd om aan te leggen bij Fred's Camp. We hadden de hele hut voor onszelf. Heel melig om daar een Playboy aan te treffen uit 1976 (!), compleet met interview van een wel heel jonge John Travolta! Zaterdag 1 november We besloten deze dag naar Mt. Rahenua te lopen. Achteraf en behoorlijk zware track met veel modder en rivier-oversteken. Na 9,5 uur waren we behoorlijk blij om de hut weer te zien. Halverwege had ik mijn knie verdraaid bij weer eens een rivier over te steken wat de track er niet makkelijker op maakte. Hanke zat er flink doorheen en kon nauwelijks nog een lach opbrengen in de camera bij de hut. Al met al flink afzien maar toch gaf het ons een goed gevoel. Zondag 2 november Weer tijd voor een kayaktochtje. Dit maal van Fred's Camp naar Freshwater Hut door de Freshwater river. Een mooie rivier maar verassend genoeg heel weinig wildlife (vogels etc..). We hadden niet zo goed rekening gehouden met de getijden en peddelden de rivier op terwijl het peil van vloed naar eb ging. Dit veroorzaakt een behoorlijke stroming stroomafwaarts wat erg veel inspanning kostte om tegen op te roeien. Op een gegeven moment namen Hanke en ik een korte rookpauze om even bij te komen. Daarna was onze kayak gedraaid en hadden we de grootste moeite om de kayak tegen de stroming weer terug gedraaid te krijgen. Bleek ons rustpunt ook nog eens nog geen 200 meter van de hut, wat we door een bocht niet konden zien... Eenmaal in de hut zagen we voor het eerst in 2,5 dag weer eens mensen: 2 Duitsers en een Amerikaanse. Maandag 3 november We besloten te lopen naar Mason Bay, de westkust van Stewart Island. Een tocht van 14 kilometer door mooie bush en tussock land naar de flinke duinformaties bij Mason Bay. Natuurlijk ook veel modder. Onderweg 1 kiwi gezien. Hanke en ik waren flink aan het keuvelen totdat ik bijna op dat beest trapte! Helaas hadden we die kiwi niet eerder in de gaten want nu schrok het en liep op z'n grote voeten het bos in. Op het strand van Mason Bay lag een gestrandde walvis, niet zo groot, zo'n 4 meter (later terug in Nederland las ik op teletext dat op diezelfde kust 60 (!) walvissen waren gestrand). Verder flink lang bezig geweest om het lekker warm te krijgenin de hut met een 'wood-stove', wat maar slecht lukte omdat al het hout nogal vochtig was. 's Avonds met Hanke naar het strand gelopen om misschien een mooie zonsondergang mee te maken: Stewart Island staat bekend om zijn mooie rode zonsondergangen (Het Maori voor Stewart Island, Rakiura, betekent: 'land of the red blood sky'). Het was echter te bewolkt en bovendien waaide het ontzettend hard. De Tasman zee was erg indrukwekkend. Maar snel naar de hut gegaan om te gaan slapen. In de hut waren ook 5 Amerikanen die de North-West Circuit liepen (een track van 10 dagen). Dinsdag 4 november Hanke voelde zich deze dag niet zo goed. We moesten eigenlijk 's middags om 5 uur terug zijn met de kayak maar dat zat er niet in. Wel zijn we aan het eind van de middag teruggelopen naar Freshwater Hut waar ook de Amerikanen waren. De hele dag hebben we een beetje rond de hut gehangen en 's avonds heb ik m'n dagboek flink bijgewerkt. Woensdag 5 november Tijd om met de kayak terug te gaan naar Innes Backpackers. Een Amerikaan had te veel last van z'n blaren en wij zouden vanuit Halfmoon Bay de watertaxi voor hem bestellen. Het was eb op de Paterson Inlet zodat we al lopend door het lage water de juiste vaargeul moesten zoeken. Na wat gehannes lukte dit dan toch en er wachtte ons nog een flinke peddel over de nu behoorlijke golvende Paterson Inlet naar Halfmoon Bay. Toen we midden op deze 'Inlet' zat waren de golven zeker een meter hoog en dreigden donkere onweerswolken. Hanke en ik zaten er behoorlijk doorheen totdat er plotseling 5 dolfijntjes recht op onze kayak kwamen afzwemmen. Ik was bang dat ze de kayak niet zouden zien en ons zouden raken en begon te roepen en te fluiten. Het bleek echter dat ze echt wel doorhadden dat wij daar peddelden en ze kwamen juist om rond onze kayak te zwemmen!
Met Hanke de watertaxi naar Ulva Island (eilandje in de Paterson Inlet) gegaan. Dit eiland is zo speciaal omdat de vogels geen vijanden kennen, het eiland is vrij van ratten en dergelijke. Eenmaal op het eiland werden we al gelijk verwelkomd door de Weka. Een loopvogel, erg nieuwsgierig en totaal niet schuw. Ze aten zelfs het brood uit je mond!.
| ||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
;){kind=link}