Reisavontuur: De plas over
 hoy!Het werd een keer tijd, ik heb een ticket... Wat doe je als je op de glasboot in Egypte al misselijk wordt: dan ga je de atlantische oceaan over zeilen :) DE VOORBEREIDING Eerst wou ik fietsen over de Karakoram Highway in Noord Pakistan. Maar toen ik me meer in dat prachtige gebied ging verdiepen leek me wandelen ook heel leuk. Alleen merkte ik dat ik alleen geen zin had om via Islamabad te reizen, niet dat ik direct verwachtte tegen een Talibanner aan te lopen maar ik had totaal geen zin in zulk soort stress (wat je toch hebt). Via Xinjiang naar Noord Pakistan is een stressvrije optie maar daarvoor werd het weer wat kort dag: dat is een enorme omweg en het begint inmiddels ook daar kouder te worden. Bovendien was dat ook best veel prijziger... Maar ik had een tweede troef: engelse les en andere dingen (rekenen, sport) onderrichten aan Indiase kindjes! Maar de drie instanties die ik heb aangeschreven hebben domweg niet gereageerd... Kennelijk vonden ze die paar weken dat ik dit wou doen niet interessant genoeg, waarschijnlijk terecht. Tsja, wat dan? Vrolijker werd ik er niet van. Maar toevallig hoorde ik dat een vriend van mij (Hans) nog mensen zocht om hem te vergezellen op "zijn" boot. Hij gaat voor een hele lange tijd naar de Carriben om samen met een compagnon (Carlos) een zeilschip te runnen. Dit schip dient dan voornamelijk om met name Amerikaanse toeristen te vervoeren. Nu ligt die boot op de Kaap Verdische eilanden en moet naar Cartagena in Columbia. Hans wou graag dat voor die oversteek nog wat mensen zouden mee gaan. Daar hoefde ik niet lang over na te denken en heb direct een ticket gekocht naar Boa Vista, Kaap Verdie. 17 Oktober ga ik die kant op. HET PLAN Het plan is in principe als volgt: Hans vertrekt de 14-de naar Boa Vista om daar Carlos en het schip te ontmoeten. Ik vlieg de 17-de. Zoals het er nu naar uit ziet gaan er wellicht nog een paar vrienden van Hans mee. Uitvaren doen we pas ergens in de eerste helft van November. Nu ligt Kaap Verdie ongeveer op de 18-de breedtegraad, dus daar vermaken we ons wel. Verder heb ik dan ook nog wat tijd om wat meer te leren over zeilen (is hard nodig) en ik neem natuurlijk genoeg leesvoer mee. Als dan de grote dag van het vertrek is aangebroken zullen we in circa drie weken weer land zien, dat zal dan wellicht Trinidad en Tobago zijn. November is een mooie tijd om de atlantische oceaan over te steken, het orkaanseizoen zit er dan op. Verder zeilen we westwaarts (naar "bakboord" :) en hebben we als het goed is een lekker passatwindje in de rug. We zullen ook Curacao aan doen maar wat allemaal meer als we overgestoken zijn is nu nog wat vaag. Eindpunt is in elk geval Cartagena. Maar binnenkort meer over onze plannen. HET SCHIP We varen met een boot van bijna 15 meter lang en bijna 5 meter breed. De naam is "Carolina Suzanne", niet genoemd naar de twee meisjes die onderweg voor ons koken, de was doen en ons van allerlei andere gemakken voorzien :) Er zijn 8 slaapplekken. Carlos is een zeer ervaren schipper, die deze boot alleen over de atlantische oceaan heeft gevaren. Hans is niet veel minder ervaren en als Marco (vriend van Hans) nog mee gaat dan hoef ik helemaal niets te weten :) Kortom, ik ben in veilige haven, zal niet tussen wal en schip raken en aan lager wal al helemaal niet.
| |||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
