| |
Reisavontuur: El Chalten
| Fotos bij dit avontuur | |
| Avonturier(s): | Oscar |
| Continent: | Zuid-Amerika |
| Land: | Chili |
| Aanvang: | 23 Januari 2020 |
| Einde: | 24 Januari 2020 |
 l Chalten bestaat pas sinds 1985 en is
explosief gegroeid als toeristenoord als basis voor treks in de mooie
omgeving. Ik had een 2-daagse trek uitgezocht en na wat overreding
kreeg ik Jerome en Thorve mee. Plan was om naar een camping in de buurt
van de berg "Fitz Roy" te lopen. Dan 's avonds omhoog om de
zonsondergang te bewonderen en dan de volgende dag vroeg op om de
zonsopgang te zien :) Daarna zouden we naar de andere mooi berg, de
"Cerro Torre", lopen en dan weer terug naar El Chalten.
Hadden we
gelijk de 2 meeste populaire dagtrips te pakken met zonsondergang en
zonsopkomst :)
's Morgens kalm aan gedaan en na wat inkopen rustig
gewandeld naar de eerste camping. Van daar naar het uitzicht over de
Fitz Roy gelopen en om ca 17u waren we daar. Betoverend mooi!! Thorve
had het na een tijdje wel gezien. Maar het weer was prachtig en Jerome
en ik vermaakten ons prima door ook nog naar een gletsjermeer te lopen.
Eenmaal terug bij ons uitzicht was de wind enorm toegenomen en hadden
we ons verschuild tussen de rotsen. Met een heerlijk zonnetje, uit de
wind met een fenomenaal uitzicht met telkens wisselende wolken rond de
top van de Fitz Roy hielden we het lang vol, prachtig!
| Selfie |  | | Voor de Fitz Roy |
De wind was overigens zo
sterk, nooit meegemaakt. Ik wou wat rondlopen maar durfde niet een
"kam" over te lopen, ik zag mezelf al door de lucht vliegen... Na een
tijdje was de enorme wind ineens geheel weg en na 5 uur daar vertoefd
te hebben was het tijd richting tent te gaan, voor de volgende dag
stond de wekker op 4.15.
Vroeg op dus, beetje koffie en wat muesli en
met hoofdlampje omhoog lopen wederom richting het uitzicht op de Fitz
Roy, laat de zon maar komen :) We waren duidelijk niet de enige, een
heel spoor van lichtjes voor en achter ons op de klim naar boven, heel
grappig. Eenmaal boven liet de zon wat lang op zich wachten: deze moest
eerst boven een dunne wolkenlaag uitkomen en daarna nog over andere
bergen.. Resultaat was dat de zonsopgang op de Fitz Roy niet zo rood
was als gehoopt maar desalniettemin was het nog steeds prachtig!
| Fitz Roy zonsopgang |  | | Niet zo rood als gehoopt maar toch nog een mooi plaatje :) |
Na veel te veel foto's gemaakt
te hebben werd het tijd om richting Cerro Torre te gaan, we hadden in
totaal nog ca 26km te wandelen.
Op de kruising richting Cerro Torre
was er nog niks van dit bergmassief te zien: het dal was geheel
bewolkt. Verder lopen had geen zin. Ik had als enige genoeg eten mee om
richting de camping bij Cerro Torre te gaan om zo ook te proberen de
zonsopkomst op Cerro Torre mee te maken. Onzekerheid over het weer voor
de volgende dag en het feit dat we die dag ook nog 120km fietsen (wel
met veel rugwind) gepland hadden deden me toch besluiten maar naar El
Chalten terug te lopen. De ervaring met Fitz Roy was al heel erg mooi
:)
De volgende dag was prachtig, straalblauwe lucht en geen wind..
Dat zou die 120km wat lastig maken. Een dag later zou het wel weer
waaien. Mooie dag dus om alsnog naar Cerro Torre te lopen! Jerome had
wat last van z'n knie en ging niet mee maar vond het gelukkig niet erg
een extra dagje in El Chalten te zijn.
Nu dus een relaxed dagtripje
van ca 22km met weinig bepakking richting Cerro Torre. Weliswaar geen
zonsopgang maar wederom prachtige plaatjes!
| Cerro Torre massief |  | | Met rechts de ranke Cerro Torre. |
| Gletsjermeer Cerro Torre |  | | Met afgebrokkelde stukken ijs. |
Ik had moeite om dit prachtige
massief de rug toe te keren en terug naar El Chalten te lopen. Wederom
een parallel met Nieuw Zeeland, toen kon ik m'n ogen ook niet van mount
Cook afhouden.. :)
Onderweg terug liep ik bijna tegen een Huemul aan.
Dit is een beschermd soort hert. Beestje was niet zo bang van mij en
ging pas rustig weg toen er andere lopers aankwamen.
| Huemul |  | | Op de weg terug van Cerro Torre liep ik bijna pardoes tegen een Huemul aan, een beschermd soort hert. De Huemul was niet zo bang en ging rustig wat eten. Pas toen er andere lopers aankeamen5verdweem hij (of zij..) rustig tussen de struiken weg.
|
Eind van de middag was ik
weer in El Chalten en wederom een restaurantje opgezocht. De trip wordt
steeds luxer ;)
Morgen wacht ons 120km richting El Calafate waarvan
90km in vliegende vaart naar een verlaten restaurant waar we kunnen
koken en slapen.
| |
