|
Reisavontuur: Queenstown
Avonturier(s): | Marco |
Continent: | Oceanie |
Land: | Nieuw-Zeeland |
Aanvang: | 19 November 2003 |
Einde: | 23 November 2003 |
o 5 dagen Queenstown, de bedoeling was
een beetje bijkomen van de Milford track, uiteindelijk ben ik toe aan
een rusthuis want die mogelijkheid heb je hier niet echt.
De dag na de
Milford track met de bus richting Queenstown gereden, en de rest van de
dag toch maar een soort van rustig aan gedaan, alleen even wat
rondgekeken in het stadje.
Queenstown is een stadje met ongeveer 7000
inwoners, maar inclusief alle toeristen lopen er in de zomer ongeveer
25000 mensen rond, dus daarop zijn ze helemaal ingericht met allerlei
toeristen winkeltjes, cafe`s, restaurants en aangezien het vooral
jongeren trekt zelf een aantal club`s.
Ons onderdak was ook weer een
schot in de roos we zitten hier boven op een berg met een schitterend
uitzicht over Queenstown, de bergen en het meer(alleen die berg oplopen
pfffffff).
Zoals ik al eerder schreef is Queenstown vooral bekent om
zijn outdoor activiteiten en daar hebben we er een aantal van gedaan.
Zo`n 40 km buiten Queenstown licht Glenorchy dit dorpje met 300
inwoners is de Start van de Routeburn track, de Routeburn track is een
track van 32 km waarbij je op de 2e dag zo ongeveer recht omhoog de
berg op moet lopen en welke op het moment nog steeds gesloten is
vanwege het lawine gevaar. Het eerste gedeelte van de track is wel
gewoon open dus anderhalve dag na het beeindigen van de Milford track
fijn weer een uurtje of 4(ja ook berg op) de beentjes maar weer een
beetje los gemaakt.
de vrijdag bestond voor het grootste gedeelte uit
regen zelfs het uitzicht vanuit onze jeugdherberg was slecht ivm alle
bewolking dus eindelijk een dagje relaxed, bioscoopje pakken beetje
rond hangen boekje lezen etc.
Zaterdag ochtend mooi weer en besloten
een stukje te gaan fietsen.....
Met een georganiseerd mountainbike tour
mee geweest waarbij je door een busje de berg op word gereden en daarna
is het de bedoeling dat je met zijn allen heelhuids weer beneden
komt(en hopelijk zo gauw mogelijk want dat is wel zo leuk).
Nou een
groep met toppertjes want met recht vlogen we van de berg af
gedeeltelijk over grasland en zandweggetjes en gedeetelijk over
verharde weg. na een oefenrondje word je weer naar boven gebracht en
doe je dit nog een keer en deze keer was het weer proberen harder dan
de vorige keer naar beneden te gaan.....
Natuurlijk kon het niet
uitblijven dat er ergens een keer iemand onderuit zou gaan, en ja hoor
ik zij de gek maakte de schuiver van de dag, nee het was niet mijn
eigen fout er moest zo nodig iemand voor me remmen vlak voor de enige
plek waar je veilig een beekje over kon.
Gevolg hard in de remmen en
een mooie schuiver over een meter of 25 nat gras..... een blauwe knie
en wat mank lopend gewoon weer verder gegaan.
Zaterdagavond een
afscheids dinetje gehad met de Ierse dames, zijn gaan van de week
richting Australie en moesten daarom richting Christchurch om hun
vliegtuig te halen, daarna nog wat wezen stappen met elkaar.
Zondagochtend afscheid genomen en de rest van de ochtend een beetje
bijgekomen van de avond ervoor.
Na 6 weken bijelkaar te zijn geweest
was het afscheid wel moeilijk maar ach dat hoort er ook bij en we
kunnen terugkijken op een geslaagde trip met elkaar.
Voor de middag had
ik een Rafting trip geboekt, waarbij men mij op zaterdag verteld had
dat de rivier zo hoog stond dat ze op die middag de trip gecancelled
hadden omdat het te gevaarlijk was........
Nou op zondagmiddag was het
dus ongeveer het omgekeerde er zat in de 1.5 uur durende trip een echt
leuke stoom versnelling bij waarbij ook ik me voor het eerst tijdens
deze trip vast moest houden maar voor de rest was het net varen met een
boot van de reddings brigade door de branding en een beetje heen en
weer springen.
Het enige echt leuke van deze trip is een stuk van 700
meter waarbij je door een tunnel heen gaat die bij iets te hoog water
niet eens door te komen is, maar het water was dusdanig gezakt dat we
er door heen mochten. Het eerste stuk ga je echt een zwart gat in en
heb je geen idee waar je je bevindt, en na een paar honderd meter zie
je het einde van de tunnel en kan je schimmen van de andere boten voor
en achter je zien echt geweldig.
vandaag maandag vanochtend terug
gereden naar Te Anau waar ik morgen nog een bezoekje ga brengen aan de
Milford Sound, maar daar kom ik van de week wel weer op terug
| |